صادرات به ویتنام

آخرین بروزرسانی: ۱۶ مهر, ۱۴۰۲

صادرات به ویتنام یکی از قطب های تجارت در جنوب شرق آسیا، بازاری بکر و جذاب برای بازرگانان ایرانی! اگر قصد تجارت با مارکت های کمتر شناخته شده اما دارای پتانسیل صادراتی بالا در آسیا را دارید، این مقاله را از دست ندهید. آنچه که در مورد ویتنام و تجارت با آن در این مطلب مورد بررسی قرار گرفته است:

• بررسی اقتصاد، جغرافیا، فرهنگ، سیاست و جمعیت ویتنام
• صادرات ویتنام به سایر کشور ها
• مهمترین اقلام صادراتی ویتنام
• کشور های برتر صادر کننده کالا به ویتنام
• مهمترین گروه های کالایی صادرات به ویتنام
• سهم و میزان ایران از صادرات به ویتنام
• پتانسیل صادرات کالای ایرانی به ویتنام
• ویتنام چه کالاهایی از ایران وارد می کند؟
• حجم تجارت بین المللی ویتنام چقدر است؟
• مقررات و مدارک واردات و صادرات ویتنام
• قوانین گمرکی کشور ویتنام
• عوارض اعمالی برای واردات و صادرات کالا در ویتنام

موقعیت جغرافیایی، فرهنگی و سیاسی ویتنام

ویتنام کشوری با نام رسمی جمهوری سوسیالیستی با مساحتی بالغ بر 311699 کیلومتر و با جمعیتی بیش از 96 میلیون نفر است که از نظر جمعیت در رتبه 15 کشورهای پر جمعیت جهان قرار دارد. پایتخت این کشور هانوی و بزرگترین شهر آن هوشی مین است.

این کشور در جنوب شرقی آسیا و به صورت شبه جزیره ای مابین هند و چین قرار گرفته است. چین در شمال و لائوس و کامبوج در غرب ویتنام واقع شده اند و دریای چین جنوبی بخش شرقی و جنوبی این کشور را محصور کرده است. کوه های Annam Cordillera که بیشترین قسمت های غربی ویتنام را پوشانده است، دارای یک خط ساحلی هزار مایلی (1600 کیلومتری) بر قسمت شرقی این کشور است.

ویتنام که کشوری شبیه به S انگلیسی است در باریک ترین نقطه خود تنها 48 کیلومتر عرض دارد. بزرگترین رودخانه های آن مک کونگ (Mekong ) در جنوب و رد (Red ) در شمال قرار دارد که به دریای چین جنوبی و دشت های باتلاقی عظیمی به نام دلتا ختم می شود. بخش اعظم جمعیت ویتنام در این نواحی زندگی می کنند.

زمین های کوهستانی، جنگل ها، تالاب ها و خط ساحلی طولانی باعث شکلی گیری زیستگاه حیوانات وحشی متعددی در ویتنام شده است. در حدود 270 نوع پستاندار کمیاب، 180 خزنده، 80 نوع دوزیست و بیش از 800 گونه پرنده در حیات وحش ویتنام زندگی می کنند. جنگل های استوایی در سال های نه چندان دور بخش وسیعی از ویتنام را تحت پوشش خود قرار داده بود اما به دلیل جنگل زدایی سالهای اخیر نزدیک به 19 درصد از وسعت جنگل های این کشور کاسته شده است.

ساختار جمعیتی ویتنام

ویتنام در سال 1975 به یک کشور متحد بعد از جنگ جهانی دوم تبدیل شد. نرخ رشد جمعیت در مدت 25 سال کاهش یافت. دلایل آن افزایش مرگ و میر کودکان، کاهش علاقه جوانان به فرزند آوری، اتخاذ سیاست یک یا دو فرزندی در سال 1988، افزایش سقط جنین و همچنین پیشگیری از بارداری بود. در نتیجه نرخ رشد جمعیت از رشد 5 درصد در سال 1979 به 2.1 درصد در سال 1990 کاهش یافت. در حال حاضر رشد جمعیت این کشور در حدود 1.8 درصد است که بیشترین میزان زاد و ولد در بخش های روستایی که عمدتا اقلیت بومی و فقیر این کشور هستند صورت می گیرد.

در حال حاضر بیش از دو سوم جمعیت این کشور بین 15 تا 64 ساله هستند و این پتانسیل وجود دارد که این رقم تا سال 2040 حفظ شود. با این حال، دولت مرکزی قصد دارد سیاست جمعیتی کشور را تغییر دهد تا نیروی فعال جایگزین در آینده تامین شود. ویتنام در چند دهه اخیر شاهد مهاجرت داخلی از مناطق روستایی به مناطق شهری بوده، اما با این حال هنوز بخش بزرگی از جمعیت این کشور در روستاها زندگی می کنند.

غالب جامعه ویتنام سنتی هستند و یک خانواده معمولی ممکن است سه یا چهار نسل زیر یک سقف به شکلی مشترک زندگی کنند. جامعه این کشور تحت آیین مرد سالار است و مردان با تاثیر از آیین کنفوسیوس مهم ترین نقش را در خانواده ایفا می کنند. با این حال با رشد فرهنگ جامعه، حقوق زنان نیز افزایش یافته است و اقداماتی در تغییر نگرش آنها در حال روی دادن است.

فرهنگ مردم ویتنام

ویتنام به عنوان یک کشور کمونیستی شناخته می شود که مذهب رسمی ندارد اما آموزه های مقدس برای آنها شامل کنفوسیوس، تائوئیسم و بودیسم است که بخش اعظم جامعه از آنها پیروی می کنند. از ورزش های محبوب ویتنام می توان به فوتبال، والیبال، تنیس روی میز و هنرهای رزمی اشاره کرد. غذاهای ویتنامی ترکیبی از سبک غذایی چین و تایلندی است و بخش اعظم وعده غذایی آنها را سبزیجات، میوه ها و صیدهای دریایی تشکیل می دهد.

بیشتر گروه های قومی در ویتنام لباس های مخصوص به خود را دارند که نشان دهنده هویت فرهنگی منحصر به فرد آنهاست. اما صنعتی شدن در پوشش مردم این کشور تاثیر گذاشته و بسیاری از مردان با کت و شلورهای رسمی سر کار خود حاضر می شوند. زنان جامعه نیز بی تاثیر از این صنعتی شدن نیستند و الگوهای پوششی جدیدی را انتخاب کرده اند.

یکی از بزرگترین جشنواره های این کشور مربوط به سال نو به نام تت نگوین دان (Tet Nguyen Dan ) است که زمان برگزاری آن مصادف با اواخر ژانویه و اوایل فوریه است. این جشنواره که به نوعی در ویتنام مقدس شمرده می شود جزء جشنواره های سنتی این کشور است. از جشنواره های دیگر این کشور می توان به Vu Lan اشاره کرد که مربوط به والدین و اجداد متوفی است و همراه با آیین بودا در ماه ژوئیه برگزار می شود.

معماری ویتنام آمیخته ای از سنگ، چوب، آجر، کاهگل، بامبو و برگ است و در بسیاری از مناطق این کشور به چشم می خورد. خانه های ساخته شده از درخت بامبو، کاهگل و برگ را در بسیاری از مناطق شهری و روستایی می توان یافت. این در حالی است که معماری بتکده ها و خانه های ثروتمندان این کشور از چوب مخصوص ساخته می شود.

ساختار معماری این کشور نیز از تاثیرات صنعتی شدن در امان نمانده است و معماری اروپایی و آمریکای شمالی به سرعت در این کشور رواج یافته و بخش های بزرگ از مناطق شهری را در انحصار خود گرفته است. اکثر جمعیت ویتنام در حومه شهر، عمدتا در مناطق دلتای رودخانه که قسمت شمال و جنوب را شامل می شود، زندگی می کنند. اگر چه بسیاری از آنها در سال های اخیر به دلیل بهبود شرایط زندگی به شهرهای بزرگی نظیر هوشی مین (سایگون سابق) و هانوی مهاجرت کرده اند.

ساختار حکومتی و سیاست در ویتنام

اولین قانون اساسی جمهوری سوسیالیستی ویتنام در سال 1980 تصویب شد و باعث ایجاد شورای وزیران در این کشور گردید. در سال 1992 این سند با اصلاحاتی باعث جایگزین شدن نهاد ریاست جمهوری به جای شورای دولتی گردید. این اقدام دولت، تغییراتی را در ساختار سیاسی و سیاست های اقتصادی کشور ایجاد نمود. بخصوص در بخش اقتصادی به شرکت های خصوصی اجازه فعالیت گسترده داده شد. همچنین به سرمایه گذاران خارجی حق مالکیت قانونی سرمایه و داریی هایشان را اعطا کرد و در عین حال این تضمین را به آنها داد که اموال آنها توسط دولت مصادره نخواهد شد.

در ویتنام نمایندگان مجلس توسط مردم انتخاب می شوند. این نمایندگان وظیفه نظارت بر عملکرد دولت را بر عهده دارد. همچنین نخست وزیر توسط رئیس جمهور پیشنهاد و توسط شورای ملی مورد تایید قرار می گیرد. نخست وزیر وظیفه انتخاب روسای وزارتخانه ها و سازمان های دولتی و معرفی آنها برای تایید مجلس را به عهده دارد.

این کشور از نظر اداری به بیش از 64 استان تقسیم شده است که از این میان هانوی (Hanoi)، هایفونگ (Haiphong)، دا نانگ (Da Nang)، شهر هوشی مین (Ho Chi Minh City) و کان تو (Can Tho) دارای شهرداری هستند و چندین شهر و روستا تحت نظارت آنها قرار دارد.

قانون اساسی 1980 و 1992، حزب کمونیست را به عنوان تنها نهاد رهبری برای دولت و جامعه در نظر گرفته است. براساس قانون اساسی تصویب شده در سال 1992، این نهاد قدرت بیشتری به رئیس جمهور و کابینه آن داده است و حزب کمونیست تنها در سیاست های کلی کشور دخالت می کند.

اقتصاد ویتنام

ویتنام یکی از کشورهای در حال توسعه با سرعت بالاست که در برهه‌ای جزء کوچکترین اقتصادهای جنوب شرق آسیا به شمار می‌رفت. اما در حال حاضر به عنوان یکی از بازارهای قدرتمند در سطح جهان شناخته می‌شود. اکنون ویتنام شانزدهمین شریک تجاری اتحادیه اروپا و دومین شریک تجاری آسه‌آن (ASEAN) است و به عنوان ششمین شریک تجاری چین و دومین صادرکننده بزرگ به ایالات متحده آمریکا شناخته می‌شود.

جمهوری سوسالیستی ویتنام به نوعی یک حکومت کمونیستی نیز شناخته می‌شود. ویتنام آزاد سازی اقتصادی را از سال 1986 با اصلاحات doi moi با هدف عبور از سیستم اقتصاد بسته، به سمت اقتصاد صنعتی و بازار آزاد آغاز کرد. اقتصاد ویتنام که بخش اعظم آن به گردشگری و صادرات تولیدی وابسته است یکی از سریع‌ ترین رشدهای جهان در طول یک دهه تصدی نخست وزیر نگوین تان دانگ را داشته است و روند آزادسازی اقتصادی تحت مدیریت دولت رئیس‌جمهور نگوین فو ترونگ ادامه یافت.

این کشور در سال 2007 به سازمان تجارت جهانی پیوست و در سال 2018 توافقنامه جامع اقتصادی ترانس پاسفیک را امضا کرد. بانک جهانی اعلام کرده است که انتظار دارد رشد اقتصادی این کشور در سال 2022 به 5.5 درصد افزایش پیدا کند که این امر به وجود آمدن فرصت های جدید اقتصادی در این کشور را به همراه خواهد داشت.

امتیازی که به آزادی عمل در اقتصاد ویتنام داده شده، 61.7 است. از این منظر اقتصاد این کشور در رتبه 90 اقتصاد آزاد جهان در سال 2021 قرار گرفت. یکی از عمده دلایل افزایش امتیاز ویتنام به ایجاد اصلاحات مالی در این کشور بر می گردد.

در ویتنام دولت مالک تمامی زمینها محسوب می شود. اگر چه گواهینامه حق زمین برای افراد صادر می شود اما مالکیت، به دلیل کمونیستی بودن حاکمیت، تحت سلطه دولت قرار دارد. همچنین آزادی کسب وکار نسبت به بسیاری از کشورهای جهان اندک است. اما با این حال با رویکردی ناشی از اصلاحات، قوانین مربوط به کسب و کار در سال 2019 نسبتا تسهیل شده است.

چالش های رشد اقتصادی در ویتنام

ویتنام در میان 40 کشور منطقه آسیا- اقیانوسیه در رتبه هفدهمین اقتصاد برتر قرار گرفته که از نظر اقتصادی بهترین عملکرد را به خود اختصاص داده است. این کشور برای اولین بار در سال 2021 در دسته اقتصادهای نسبتا آزاد قرار گرفت. انتظار می رود که با اقدامات دولت برای تسهیل سرمایه گذاری های خارجی و اصلاحات مالی رتبه این کشور بیش از پیش ارتقا یابد. یکی از بزرگ ترین موانع موجود بر سر اقتصاد آزاد ویتنام، عملکرد ضعیف دستگاه قضایی و ناکارآمدی شرکت های دولتی به دلیل فساد موجود در آن است.

علیرغم اینکه همه‌گیری کرونا مسافرت و تجارت بین المللی در سراسر جهان را با مشکلات عدیده ای مواجه کرده است، اما اقتصاد ویتنام جزء معدود اقتصادهایی است که همچنان انعطاف پذیری لازم را در برابر این شرایط از خود نشان داده است. در سال 2020 اقتصاد ویتنام 2.9 درصد رشد داشته که یکی از بالاترین نرخ رشدها در جهان محسوب می شود. به لطف حمایتی که دولت در سال 2021 از اقتصاد این کشور به عمل آورد، رشد آن به بیش از 6.5 درصد نیز افزایش یافته است.

صادرات ویتنام به سایر کشور ها

بر اساس آماری که در سال 2020 منتشر شده است، صادرات ویتنام به سایر کشورها برابر 281,441,457,000 دلار یعنی بالغ بر 281 میلیارد دلار بوده که نقشه این بازارهای صادراتی را در شکل بالا می توانید مشاهده کنید.

ویتنام به کدام کشور ها بیشترین صادرات را دارد؟

کشورهایی که در سال 2020 بیشترین واردات از ویتنام را داشته اند عبارتند از:

1. آمریکا (27.4 %)
2. چین (17.4 %)
3. کره جنوبی (6.8 %)
4. هنگ کنگ، چین(3.7 %)
5. هلند (2.5 %)
6. آلمان (2.4 %)
7. هند (1.9 %)
8. انگلستان (1.8 %)
9. تایلند (1.7 %)
10. کانادا (1.5 %)

مهمترین اقلام صادراتی ویتنام به سایر کشورها

بیشترین کالاهایی که ویتنام به دیگر کشور ها در سال 2020 صادر کرده عبارتند از:

1. ماشین آلات و تجهیزات الکتریکی و قطعات آنها؛ ضبط کننده و تولید کننده صدا، تلویزیون. . .
2. ماشین آلات، لوازم مکانیکی، راکتورهای هسته ای، بویلرها؛ بخش هایی از آن
3. کفش، گتر و مانند آن؛ بخش هایی از این گونه مقالات
4. محصولات پوشاک و لوازم جانبی پوشاک، بافتنی یا قلاب بافی
5. اقلام پوشاک و لوازم جانبی پوشاک، نه بافتنی یا قلاب بافی
6. مبلمان؛ ملافه، تشک، تکیه گاه تشک، کوسن و وسایل پر شده مشابه؛ . . .
7. ماهی و سخت پوستان، نرم تنان و سایر بی مهرگان آبزی
8. آهن و فولاد
9. پلاستیک و مصنوعات از آن
10. میوه و آجیل خوراکی؛ پوست مرکبات یا خربزه

چه کشور هایی بیشترین صادرات به ویتنام را دارند؟

ویتنام در سال 2020 به میزان 261,309,452,000 دلار یعنی بالغ بر 261 میلیارد دلار واردات از جهان داشته است. نقشه واردات ویتنام از سایر کشورها را در شکل بالا می توانید مشاهده کنید.

10 کشور برتر صادرکننده به ویتنام

مهمترین کشورهای صادرکننده به ویتنام عبارتند از:

1. چین (32.2 %)
2. کره جنوبی (17.9 %)
3. ژاپن (7.8 %)
4. چین تایپه (6.4 %)
5. آمریکا ( 5.3 %)
6. تایلند (4.2 %)
7. مالزی ( 2.5 %)
8. اندونزی (2.1 %)
9. استرالیا (1.8 %)
10. هند (1.7 %)

مهمترین گروه های کالایی صادرات به ویتنام

مهمترین گروه های کالایی صادر شده به ویتنام در سال 2020 عبارتند از:

1. سوخت های معدنی، روغن های معدنی و محصولات حاصل از تقطیر آنها؛ مواد قیری؛ معدنی . . .
2. ماشین آلات، لوازم مکانیکی، راکتورهای هسته ای، بویلرها؛ بخش هایی از آن
3. غلات
4. وسایل نقلیه غیر از راه آهن یا تراموا و قطعات و لوازم جانبی آنها
5. ماشین آلات و تجهیزات الکتریکی و قطعات آنها؛ ضبط کننده و تولید کننده صدا، تلویزیون. . .
6. پلاستیک و مصنوعات از آن
7. آهن و فولاد
8. محصولات دارویی
9. دانه های روغنی و میوه های روغنی؛ غلات، دانه ها و میوه های مختلف؛ صنعتی یا دارویی . . .
10. مصنوعات از آهن یا فولاد

سهم ایران از صادرات به ویتنام

ویتنام تا قبل از بازگشت تحریم های آمریکا، به عنوان یکی از شرکای مطرح ایران محسوب می‌شد. به طوریکه در سال 1395 حجم صادرات کشورمان به ویتنام نزدیک به نیم میلیارد دلار رسید، اما متاسفانه این حجم صادرات در سال 1399 به 61 میلیون دلار و در 1400 به 79 میلیون دلار کاهش یافت. در اینجا میتوانید آمار صادرات ایران به ویتنام را در سالهای مختلف ببینید:

• سال 1400 میزان 79,932,143 دلار
• سال 99 میزان 61,521,091 دلار
• سال 98 میزان 143,790,100 دلار
• سال 97 میزان 185,525,793 دلار
• سال 96 میزان 367,640,648 دلار
• سال 95 میزان 404,100,740 دلار

بزرگترین مانع صادرات به ویتنام بعد از تحریم ها چیست؟

اگر تحریم ها را به عنوان یک عامل مهم که در دست من و شما نیست کنار بگذاریم، عامل دیگری وجود دارد که در دست ماست و مانع صادرات تجار ایرانی به ویتنام و سایر کشورها میشود. آن مانع بزرگ ضعف دانش صادرات و تجارت بین الملل نزد بازرگانان ایرانی است. ما در زومین بازار به عنوان مرکز تخصصی آموزش و مشاوره بازرگانی در کنار فعالین حوزه صادرات و واردات هستیم تا کمک کنیم این مانع بزرگ یعنی ضعف دانش کسب و کار بین المللی را از پیش پای خود بردارید. پیشنهاد ما استفاده از محتوای علمی و کاربردی دوره صادرات و واردات زومین بازار است.

پتانسیل صادرات ایران به ویتنام

مهمترین کالاهای دارای پتانسیل صادراتی به ویتنام را در جدول و نمودار زیر مشاهده می کنید:

در نمودار زیر هم اقلام صادراتی ایرانی به ویتنام که دارای بیشترین پتانسیل کاری هستند را مشاهده می کنید:

براساس آمار منتشر شده در سال 2019، صادرات ایران به ویتنام شامل مواد شیمیایی، آجیل، مواد معدنی، روغن، محصولات تقطیر، پلاستیک، مواد نفتی، پیاز، لاستیک، گیاهان گلخانه‌ای، سرب، فلزات گرانبها، مس، محصولات دارویی، دانه‌های روغنی و برخی از میوه جات دیگر است. ضمنا ایران از ویتنام محصولات متنوعی وارد میکند. عمده این محصولات عبارتند از: قهوه، کاغذ، غذای دامی، تیغ ریش تراش، محصولات صوتی و تصویری، پلاستیک، موتورسیکلت، سنگ ساختمان، روغن گاو گوسفند و بز، لاستیک، کفش، سنگ قبر.

مقررات واردات و صادرات ویتنام

در ویتنام برای راه اندازی شرکت بازرگانی نیازی به داشتن مجوز واردات و صادرات نیست. با این حال برای اینکه تجار و بازرگانان بتوانند به امر صادرات و واردات بپردازند باید در وزارت برنامه ریزی و سرمایه گذاری (DPI) ثبت نام کنند و گواهی مربوطه برای انجام سرمایه گذاری و تجارت خود را دریافت نمایند.

همچنین براساس بخش نامه 34/2013/TT-BCT، کالاهای خاصی وجود دارد که شرکت های خارجی نمی توانند به بیرون از مرزهای ویتنام صادر کنند. از جمله آنها می توان به نفت خام اشاره کرد و برخی از کالاهایی که ورود آنها به کشور ویتنام ممنوع است، می توان از سیگار برگ، تنباکو، روغن های نفتی، روزنامه و مجلات و هواپیما نام برد.

برخی دیگر از اقلام وارداتی این کشور نیز براساس بخش نامه 187/2013/ND-CP نیازمند اخذ مجوز از دولت هستند. این کالاها بر اساس یک معاهده بین المللی ویتنام منعقد شده و این کشور متعهد به اجرای آن است. این اقلام شامل مواد شیمیایی و منفجره و یا مواد اولیه برای ساخت مواد منفجره است.

همچنین کلیه واردکنندگان باید مقررات مربوط به قرنطینه، ایمنی مواد غذایی و استاندارهای بهداشتی را رعایت کنند و قبل از ترخیص از گمرک توسط سازمان دولتی مورد بازرسی قرار گیرند.

عوارض اعمالی برای واردات و صادرات

ویتنام برای هر محصولی که وارد این کشور می شود مالیات وضع می کند. از جمله مالیات واردات، مالیات بر ارزش افزوده (VAT)، مالیات بر کالاهای خاص (SCT). میزان عوارض دریافتی بر واردات بسته به نوع کالا متغییر است. به عنوان مثال محصولات مصرفی و کالاهای لوکس عوارض بالایی را پرداخت می کنند در حالی که ماشین آلات، تجهیزات و مواد خام مشمول عوارض کم تری بوده و در برخی موارد معاف از پرداخت مالیات هستند.

نرخ عوارض کالاهای وارداتی را می توان از نظر مبدا کالا به سه نوع نرخ ترجیحی، نرخ ترجیحی ویژه و نرخ استاندارد تقسیم کرد:

1. نرخ های عوارض ترجیحی برای کالاهایی اعمال می شود که کشورهای صادر کننده به ویتنام دارای روابط حسنه با ویتنام هستند.
2. عوارض ویژه برای کشورهایی در نظر گرفته می شود که قراردهایی با آن کشور ها برای واردات بسته شده است. در حال حاضر کشورهای عضو همکاری آسه‌آن تحت تعرفه های ترجیحی قرار دارند.
3. عوارض استاندارد معمولی برای کشورهایی در نظر گرفته می شود که اولویت اقتصادی ویتنام محسوب نمی شوند. نرخ عوارض برای کالاهای این کشور بیش از 70 درصد در نظر گرفته می شود.

تعرفه های واردات به ویتنام در پرتال رسمی گمرک این کشور به ثبت رسیده است و باید قبل از ورود کالا به ویتنام در اظهارنامه ثبت کالا عوارض پرداخت شود. بسیاری از کالاهایی که از ویتنام صادر می شوند معاف از مالیات هستند اما برای برخی دیگر تا 45 درصد عوارض دریافت می شود. عوارض دریافتی برای خروج کالا از گمرکات ویتنام شامل مواد معدنی، محصولات جنگلی، ضایعات فلزی و منابع طبیعی می شود.

قوانین گمرکی کشور ویتنام

کلیه کالاهای وارداتی و صادراتی در ویتنام تابع استانداردهای ترخیص کالا از گمرک هستند که به طور موثر کیفیت، مشخصات، کمیت و حجم کالاها مورد بررسی قرار می گیرند. در این میان برخی از کالاهای وارداتی مشمول بازرسی دقیق می شوند. به عنوان مثال داروهای وارداتی مورد آزمایش قرار می گیرند و تمام جزئیات محصول، دوز و تاریخ انقضا حتما باید به زبان ویتنامی درج شده باشد.

مدارک مورد نیاز برای ورود کالا به ویتنام

• بارنامه
• فرم اظهارنامه کالای وارداتی به ویتنام
• مجوز واردات
• گواهی مبدا
• فاکتور تجاری
• گزارش بازرسی
• لیست بسته بندی
• سفارش تحویل (برای کالاهای وارد شده از طریق بنادر)
• استاندارهای فنی/گواهی سلامت

مدارک مورد نیاز برای صدور کالا از ویتنام

• اظهارنامه گمرکی صادرات الکترونیکی (E-Form HQ/2015/XK)
• بارنامه
• قرارداد
• گواهی مبدا
• فاکتور تجاری
• مجوز صادرات
• لیست بسته بندی
• استاندارد فنی/گواهی سلامت

محموله‌های صادراتی می‌توانند در همان روز ترخیص شوند، در حالی که ترخیص محموله‌های وارداتی به ترتیب برای بارهای کامل کانتینر (FCL) و کمتر از بارهای کانتینری (LCL ) حدود یک تا سه روز طول می‌کشد.

طبق قوانین گمرک ویتنام، شرکت هایی که به طور منظم کالاهای مشابهی را در یک دوره معین صادر و وارد می کنند، در صورتی که کالاها تحت همان قرارداد خرید و فروش فهرست شده باشند و در محدوده زمانی معین تحویل شوند، می توانند از یک فرم اظهارنامه گمرکی واحد برای انجام مراحل گمرکی مربوطه استفاده کنند. زمان تحویل درج شده در قرارداد خرید اظهارنامه گمرکی را می توان به صورت الکترونیکی ثبت نمود.

کلام آخر: ویتنام قطب واردات و صادرات در منطقه جنوب شرق آسیا

ویتنام را می توان به عنوان یک کشوری که به سرعت در حال رشد است در نظر گرفت. بازار بزرگی که به شدت نیازمند کالاهای مصرفی است و تقاضای داخلی بالایی برای بسیاری از کالاها دارد. با توجه به این که این کشور عضو سازمان تجارت جهانی (WTO) است، دارای زیرساخت های لازم از جمله فرودگاههای بین المللی، بنادر و شبکه راه آهن سراسری برای تسهیل رشد اقتصادی است.

به دلیل نزدیکی ویتنام به کشورهای تایلند، فیلیپین، سنگاپور، چین، هند و مالزی می‌توان آن را قطب صادراتی ایده‌آل برای بازارهای هدف آسه‌آن در نظر گرفت. بندر هوشی مین سیتی که بر روی رودخانه سایگون واقع شده است، شبکه ای از بنادر مختلف این کشور را به یکدیگر مرتبط می کند. همین امر این منطقه را به با ارزش ترین قطب واردات و صادرات تبدیل کرده است، به طوری که نزدیک به دو سوم نیازهای اقتصادی این کشور از این منطقه تامین می شود.

اگر یک تولید کننده یا صادر کننده بین المللی هستید، یا حتی تولید کننده نیستسد اما توانایی انجام تجارت خارجی را دارید، بازار این کشور را می توانید جزء پویاترین اقتصادهای حال حاضر در جهان در نظر بگیرید. کافیست دانش بیزینس بین المللی خود را ارتقا دهید و شانستان را در بهره برداری از مارکت صادراتی جذاب ویتنام امتحان کنید.

ادامه مسیر مطالعه…

مطالب زیر میتواند در ادامه مسیر مطالعه به شما کمک کند:

اگر به صادرات علاقه دارید:

• صادرات به قطر
• صادرات به امارات
• صادرات به عمان
• صادرات به افغانستان
• صادرات به ترکمنستان
• صادرات به فرانسه