بروکری در صادرات

آخرین بروزرسانی: ۲۳ مهر, ۱۴۰۲

احتمالا شما هم اصطلاح بروکری در صادرات را شنیده اید. مثلا میگویند فلانی بروکر صادراتی در عراق و افغانستان است. یا فلان شرکت از طریق بروکری صادرات محصول کارخانه ها و تولید کننده ها را به هند و چین صادر میکند. یا ما محصولمان را از طریق فلان بروکر در امارات، به اروپا صادر میکنیم. اما واقعا معنای این جمله ها چیست؟ آیا بروکری فقط در صادرات است؟ یا بروکری در واردات هم داریم؟ آیا بروکری فقط در تجارت بین الملل است؟ یا در تجارت داخلی و بازار سرمایه هم وجود دارد؟ از اینها مهمتر، اصلا آیا بروکری همان دلالی است که یک اسم شیک برایش انتخاب کرده اند؟ یا بروکر یک واسطه ارزشمند در تجارت و بیزینس است؟ با ما همراه باشید تا جواب این سوالات را در این مقاله بخوانید. در انتها نیز 4 روش ارزش آفرینی برای بروکری در صادرات را به شما می آموزیم.

بروکری در صادرات چیست؟

بروکری (دلالی یا واسطه گری) در صادرات و تجارت خارجی، به معنای پیدا کردن خریدار و فروشنده و جوش دادن معامله بین المللی در نقش یک واسطه است. بروکر معمولا یا بصورت پورسانتی کار میکند و یا اختلاف مبلغ خرید و فروش معامله را به عنوان سود برای خودش بر میدارد. بروکرها در جهان نقش پر رنگی در معاملات بین المللی دارند.

کدام بروکرها در صادرات پورسانت میگیرند؟

یک قاعده کلی و حکم قطعی نمیتوان صادر کرد. اما شاید بهتر باشد اینگونه به موضوع نگاه کنیم که واسطه ای که محصول برای خودش نباشد، معمولا کمیسیون (یا پورسانت) میگیرد. کمیسیون میتواند از یک طرف یا از هر دو طرف دریافت شود. مثلا یک نفر در نقش بروکر صادراتی با چند تامین کننده یا تولید کننده ایرانی مذاکره میکند تا برای آنها بازار فروش بین المللی پیدا کند. این شخص واسطه به نوعی از سیستم همکاری در فروش (یا افیلیت مارکتینگ) با آن تولیدکننده استفاده کرده و در صورت محقق شدن امر صادرات، از تولیدکننده پورسانت میگیرد.

افیلیت مارکتینگ چیست؟

افیلیت مارکتینگ یا Affiliate marketing به سیستم همکاری در فروش گفته میشود که هم بصورت آنلاین و هم بصورت آفلاین قابل انجام است. به زبان ساده شما با یک تولید کننده یا تامین کننده برای فروش محصول او همکاری میکنید. یعنی برایش مشتری پیدا میکنید و او نیز به شما پورسانت فروش میدهد. حالا ممکن است شما از ابزارهای آنلاین مانند وبسایت، ایمیل یا شبکه های اجتماعی برای معرفی محصول تولیدکننده استفاده کنید، یا بصورت مراجعه حضوری یا تماس تلفنی با خریداران بالقوه ارتباط بگیرید. در مورد افیلیت مارکتینگ در مقاله تجارت بدون سرمایه کامل توضیح داده ام.

افیلیت مارکتینگ در صادرات

این روزها بسیار باب شده که مبحث صادرات بدون سرمایه، تحت عنوان بروکری در صادرات آموزش داده میشود. از نظر من این تعریف غلط نیست. اما کمی نزدیک بینی دارد. یعنی فقط به یک حالت خاص در بروکری اشاره میکند. من نام دقیقتر را برای این روش همان Affiliate Marketing یا همکاری در فروش صادراتی میدانم. در حالی که اکثر بروکرهای قدرتمند در تجارت جهانی در گروه دوم قرار میگیرند که در ادامه آنرا با هم بررسی میکنیم.

تلنگر: آیا واقعا بدون پول و سرمایه میتوان صادرات پایدار داشت؟ (برای دریافت جواب روی لینک آبی رنگ بالا کلیک کنید.)

کدام بروکرها در صادرات اختلاف خرید و فروش معامله را تصاحب میکنند؟

در اینجا هم در میان گروه دوم بروکرها ممکن است استثناهایی وجود داشته باشد. اما به طور کلی بروکرهایی که خودشان محصولی را خریداری کرده، ارزشی به آن می افزایند و سپس به فروش میرسانند، اختلاف این خرید و فروش را به عنوان سود صادراتی خودشان برمیدارند. معمولا این دسته از واسطه ها در تجارت بین الملل از سرمایه مالی و امکانات قوی برخوردار هستند. اجازه بدهید با مثال توضیح بدهم.

زعفران یک مثال معروف برای بروکری صادرات

برای محصولی مانند زعفران، کشور ما تولیدکننده و صادرکننده شماره یک در جهان است. اما کشورهای دیگری مانند اسپانیا، چین، هنگ کنگ، امارات و حتی ایتالیا و فرانسه همین محصول زعفران را از ما میخرند و بخش عمده ای از آنرا صادرات مجدد Re-Export میکنند. چرا؟ چون کشاورز و بازرگان ایرانی محصول خودش را بصورت خام و فله میفروشد! در نتیجه بازرگان اسپانیایی یا چینی زعفران را بصورت فله از ما میخرد و با بسته بندی شکیل و برندینگ قوی به نام خودش به چندین برابر قیمت میفروشد! یعنی ارزشی به محصول خام ما اضافه میکند و سود کلانی میبرد.

آیا واسطه ها فقط در بازار زعفران حضور دارند؟

نه اینطور نیست! ماجرای صادرات زعفران مثل گاو پیشانی سفید برای ما ایرانیان است. متاسفانه در بسیاری محصولات صادراتی دیگرمان هم وضع به همین منوال میباشد. به دلیل ضعف زیرساخت های تکنولوژیک و همچنین ضعف دانش کسب و کار تجار ایرانی، انبوهی از این مثال ها در صادرات کشورمان وجود دارد.

بازرگانان سایر کشورها مانند چین، هنگ کنگ، امارات، ترکیه، هند، پاکستان و … محصولات ما را بصورت فله، خام و کار نشده میخرند و در نقش یک واسطه به آن ارزشی اضافه کرده و چندین برابر قیمت میفروشند. این ارزش ممکن است فقط در انجام بسته بندی و سورتینگ و یا در تولید یک محصول سطح بالاتر از محصولات خام ما باشد. محصولاتی مانند موارد زیر:

• خام فروشی محصولات کشاورزی مانند میوه ها، سبزیجات و صیفی جات
• کاتد مس
• شمش آهن و فولاد
• آلمینیوم کار نشده
• کنستانتره آهن
• فلز روی بصورت غیر ممزوج
• کنستانتره فلز روی
• و …

اما دقت کنید که واسطه گری در تجارت بین الملل صرفا با کشور ایران و در خصوص صادرات محصولات ایرانی نیست. ما مثال های بالا را زدیم تا برخی فرصت ها برای بروکرها یا از دید دیگری برخی ضعف های صادرات کشورمان را بررسی کنیم.

آیا بروکری فقط در صادرات است؟

خیر. بروکری به حالت کلی واسطه گری است و در هر نوع معامله ای در بازرگانی بین الملل میتواند وجود داشته باشد. یعنی نقش دلال یا واسطه هم میتواند در صادرات باشد و هم در واردات. اما اصطلاح بروکری صادرات بیشتر استفاده میشود چون افراد بیشتری تمایل به بهره مندی از درآمد دلاری در کشورمان دارند.

بروکری در واردات چیست؟

دقیقا در واردات نیز به همان شکل که پیش تر توضیح دادیم، نقش واسطه یا بروکر تعریف میشود. فقط اینبار دقیقا همه چیز معکوس فرآیند صادرات است. یعنی مثلا اگر واردات به کشور خودمان را در نظر بگیریم، بروکر واردات یک فروشنده خارجی را به یک واردکننده یا خریدار ایرانی وصل میکند. بعد از انجام معامله نیز یا بروکر وارداتی پورسانت میگیرد و یا اختلاف خرید و فروش این معامله را به عنوان سود خودش برمیدارد.

اجازه بدهید باز هم مبحث واسطه گری در تجارت را بیشتر بشکافیم و از دید کلان تری به موضوع نگاه کنیم. آیا واسطه گری در بیزینس صرفا به بازرگانی خارجی و صادرات و واردات محدود میشود؟

آیا بروکری فقط در تجارت بین الملل است؟

خیر. واسطه گری صرفا به تجارت خارجی محدود نیست و در تجارت داخلی در کشورمان نیز نمونه های فراوانی از بروکری داریم. شاید علت اینکه حواسمان به نقش واسطه ها (یا همان بروکرها) در تجارت داخلی نیست، همین واژه نسبتا جدید Broker است. در زبان انگلیسی عبارت های مختلفی از جمله Middle Man یا Intermediary یا Agent یا Dealer برای نقش واسطه استفاده میشود که واقعا هیچکدامشان در زبان فارسی چندان پرکاربرد نیستند.

بروکری در تجارت داخلی

مواردی مانند مثال های زیر نمونه های واسطه گری موفق و پر اهمیت در تجارت داخلی کشورمان هستند:

• اسنپ (واسطه فروش خدمت تاکسی اینترنتی میان مسافر و راننده)
• دیجی کالا (واسطه فروش انواع محصولات میان عرضه کنندگان و مصرف کنندگان)
• پونیشا (واسطه فروش خدمات فریلنسری میان عرضه کنندگان و مصرف کنندگان)
• اسنپ فود (واسطه فروش غذا میان رستوران ها و مصرف کنندگان)
• پلتفرم دیوار (واسطه فروش انواع محصولات میان فروشندگان و خریداران)
• پلتفرم کافه بازار (واسطه فروش اپلیکیشن های موبایل میان عرضه کنندگان و مصرف کنندگان)
• یک عمده فروشی مواد غذایی در بازار بزرگ تهران (واسطه میان تولیدکنندگان و خریداران)
• فروشگاه هایپر استار (واسطه میان تولیدکنندگان و مصرف کنندگان)
• سوپرمارکت سر کوچه شما (واسطه میان شرکت های پخش و مصرف کنندگان)
• یک وکیل دادگستری (واسطه میان اشخاص حقیقی یا حقوقی و قوه قضائیه)
• نمایندگی خدمات پس از فروش گلدیران (واسطه میان شرکت گلدیران و مصرف کننده)
• آژانس املاک (واسطه میان خریدار و فروشنده ملک)
• و …

شما خودتان میتوانید ده ها مثال دیگر نیز به فهرست بالا اضافه کنید.

بروکری در بازار سرمایه

ما حتی در بازار سرمایه و برخی بازارهای دیگر نیز (مانند: بورس سهام و اوراق بهادار، بورس کالا، ارزهای بین المللی، رمزارزها، طلا، نقره، سکه و …) نقش واسطه ها را به عنوان بروکر داریم که البته در حوزه مورد بحث در این مقاله نیست. اما متوجه شدیم که نقش واسطه ها در اقتصاد و تجارت چقدر میتواند متنوع و پر رنگ باشد. حالا باید سوال مهم دیگری را پاسخ بدهیم. بروکری دلالی است یا واسطه گری؟

بروکری کدام است؟ دلالی یا واسطه گری؟

بسته به اینکه یک بروکر یا حلقه میانی در بیزینس نقش خود را چگونه ایفا میکند، بروکر میتواند هم یک دلال زائد باشد و هم یک واسطه ارزشمند. توضیح اینکه، اگر واسطه ای ارزشی در زنجیره بیزینس خلق نکند، یک دلال زائد است. اما اگر ارزشی خلق کرده باشد، یک واسطه ارزشمند محسوب میشود. دقیقا به همین خاطر هم این حس دوگانه در درون همه ما نسبت به بروکری وجود دارد.

علت این حس دوگانه ما نسبت به بروکری چیست؟

از یک طرف همه از دلالی بدمان می آید و از طرف دیگر متخصصین کسب و کار میگویند که واسطه ها حلقه های ارزشمندی در بیزینس هستند. پس تکلیف ما با بروکری چیست؟ بالاخره خوب است یا نه؟ زائد است یا ارزشمند؟ پاسخ دقیقا در همان مفهوم ارزش آفرینی است.

خلق ارزش در بیزینس به چه معناست؟

من اینجا قصد ندارم مبحث آکادمیک ارزش افرینی در کسب و کار را شرح بدهم چون از حوصله این مقاله خارج است. اما سعی میکنم با ذکر چند مثال موضوع را برایتان باز کنم. فرض کنید شخصی به این ترتیب درآمد دارد:

• از طریق خواهرش که منشی یک دکتر است به شما زود نوبت میدهد و شیرینی دریافت میکند
• کارت ملی اش را اجاره میدهد تا دیگران سهمیه ارز دولتی بگیرند
• نزدیک چهارشنبه سوری بساط میکند و ترقه و فشفشه میفروشد
• از طریق یکی از دوستانش نوبت مصاحبه سفارت را میفروشد
• سهمیه کارت بنزین پدرش را میفروشد
• زمین دایی اش را میفروشد و پورسانت میگیرد
• برادرش مسئول خرید شرکتی است و برای اجرای پروژه نورپردازی همان شرکت، از طریق برادرش یک پروفرمای خرید خارجی به شرکت ارائه میکند و پورسانت برادرش را هم میدهد (پروفرما فروشی واردات)
• از طریق دوست دانشجویی که در روسیه دارد، یک بار میوه و تره بار صادراتی به او پیشنهاد میشود و یک پروفرمای صادراتی میدهد و پورسانت دوستش را هم در نظر میگیرد (پروفرما فروشی صادرات)

مقاله مرتبط: پروفرما چیست

خوب واضح است که این شخص در اینجا به عنوان یک دلال درآمد دارد. اما آیا کسب و کاری هم دارد؟ آیا ارزشی خلق میکند؟ قطعا نه! حتی میتوان گفت مدل درآمدی یا Revenue Model که دارد هم اصلا پایدار نیست! او همیشه نگران این است که دور نخورد. یا ارتباط او به عنوان دلال با طرفین قطع نشود.

خلق ارش یا Value Creation قلب کسب و کار است. اگر ارزشی خلق نکنید، در حقیقت شما کسب و کاری ندارید. حتی اگر مانند همین مثال درآمد هم داشته باشید، نهایتا تبدیل به یک دلال زائد میشوید. دلال زائد هم معمولا به راحتی با هر تغییر محیطی مثل تغییر قوانین، حضور رقبا، ارتباطات جدید و غیره حذف میشود.

اما در مقابل دیجی کالا، اسنپ، اسنپ فود، دیوار، کافه بازار، پونیشا و … را در نظر بگیرید. هم فروشنده (یا عرضه کننده) و هم خریدار هر دو مایل به ادامه همکاری با این کسب و کارهای واسطه هستند. در واقع هر دو طرف نه میخواهند و نه میتوانند که این واسطه ها را دور بزنند و حذف کنند. چرا؟ جواب بسیار ساده اما قابل تامل است! چون این پلتفرم های واسطه ای ارزش خلق کرده اند. حالا متوجه شدید که تفاوت نقش آفرینی یک بروکر به عنوان دلال زائد یا واسطه ارزشمند در چیست؟

هر چیزی که مردم حاضرند بابت آن پول پرداخت کنند، ارزش به حساب نمی آید!

ممکن است برخی استدلال کنند که در نهایت اگر کار کسی ارزشی نداشته باشد، مردم به او پول نمیدهند. اما این استدلال کاملا غلط است. چون بسیاری از کمپانی ها در دنیا هستند که هیچ ارزشی خلق نمیکنند اما مردم به آنها پول میدهند و اتفاقا بسیار موفق هم هستند. در اینجا چند مثال از کمپانی هایی میزنم که اتفاقا گردش مالی بالایی دارند و موفق هستند اما ارزشی خلق نکرده اند:

• کمپانی های تولیدکننده دخانیات و مواد مخدر
• کمپانی های تولید نوشیدنی های الکلی
• فعالین صنعت تولید محتوای مستحجن و فحشا
• کازینوها و سایت های شرط بندی
• خودروسازی هایی مثل ایران خودرو و سایپا
• بسیاری از محصولات صنعت رسانه (فیلم، تلویزیون، رادیو، شبکه های اجتماعی و …)
• بسیاری از محصولات صنعت موسیقی
• بسیاری از موسسات آموزشی در ایران (از مدرسه تا دانشگاه)
• بسیاری از ناشران کتاب ها
• بسیاری از تولیدکنندگان مواد خوراکی مضر و بیماری زا
• بسیاری از سازمان ها و نهادها در ایران و جهان که صرفا نقش دلالی زائد را دارند (دولتی و خصوصی)

بنابراین هر چیزی که آدم ها حاضرند به خاطر آن پول پرداخت کنند و یا به آن علاقه دارند ارزش محسوب نمیشود. حالا برمیگردیم به بحث اصلی خودمان یعنی بروکری در صادرات. سوال مهمی که وجود دارد این است: چطور به عنوان یک بروکر صادراتی ارزش آفرینی کنیم؟

روش های خلق ارزش به عنوان یک بروکر صادراتی

روش های متعددی برای خلق ارزش در صادرات به عنوان یک واسطه وجود دارد. من در اینجا برخی از مهمترین ها را برایتان میگویم. شما نیاز دارید تا حداقل یکی از این چهار روش را پیاده سازی کنید:

روش اول: کاهش تعداد ارتباطات تجاری

هر چه شما بتوانید به عنوان یک واسطه صادراتی تعداد ارتباطات تجاری هر دو طرف یعنی تولیدکننده ایرانی و خریدار خارجی را کمتر کنید، برای هر دوی آنها ارزش بیشتری خلق کرده اید. مثلا تعداد حلقه های زنجیره تامین و تولید را با کمک ارتباطاتی که دارید برای تولیدکننده کمتر کنید. مواردی مثل بهینه سازی فرآیند بسته بندی، آماده سازی، سورتینگ، لجستیک، ترخیص کالا از گمرک و … از سمت شما میتواند کمک بزرگی به تولیدکننده باشد.

همچنین بهینه سازی فرآیند تامین محصول، لجستیک و ترخیص کالا را برای خریدار خارجی تسهیل کنید. یعنی خریدار خارجی مجبور نباشد خودش به دنبال چندین تامین کننده بگردد و برنامه ریزی و اجرای پروسه لجستیک و ترخیص کالا را شخصا انجام دهد.

ضمنا تسلط به زبان کشور مقصد در کنار تسلط بر اصول و فنون مذاکرات نیز میتواند شما را در موقعیت ارزش آفرینی برای طرفین قرار دهد. چون تعداد ارتباطات تجاری ناخواسته و آزاردهنده هر دو طرف را به میزان زیادی کاهش میدهد. تصور کنید یک تاجر هندی بخواهد با تولیدکنندگان ایرانی که با زبان و فرهنگ آنها آشنایی ندارد ارتباط بگیرد. یا کارخانه دار سنتی ایرانی که زبان روسی یا ارمنی بلد نیست بخواهد با تجار کشورهای روسیه و ارمنستان مذاکره کند.

روش دوم: افزایش میزان تقاضای بازار

علم مارکتینگ انبوهی از ابزارها در اختیار شما قرار میدهد تا بتوانید سطح تقاضای بازار را افزایش دهید. فرقی ندارد که کالا با برند خودتان باشد یا با برند تولیدکننده صادر شود. شما در هر دو حالت میتوانید با افزایش میزان تقاضای بازار صادراتی، اقدام به ارزش آفرینی کنید. کافیست به علم بازاریابی مدرن یعنی دیجیتال مارکتینگ مسلط باشید. مواردی مانند اینها:

• بازاریابی محتوایی
• ایمیل مارکتینگ
• بازاریابی شبکه های اجتماعی
• برندسازی
• افلیت مارکتینگ
• سئو و بهینه سازی محتوا برای موتورهای جستجو
• تبلیغات آنلاین
• بازاریابی ویروسی
• و …

حتی میتوانید از ابزارهای بازاریابی کلاسیک مانند حضور حرفه ای در نمایشگاه ها و رویدادهای تخصصی صنعت، حضور در مارکت کشور مقصد، تبلیغات محیطی آفلاین و سایر ابزارها نیز استفاده کنید.

روش سوم: تخصص و تجربه

تخصص و تجربه شما میتواند در هر یک از 4 مورد زیر باشد. اگر همه را با هم داشته باشید که دیگر فوق العاده است.

1. تخصص و تجربه در یک صنعت خاص مانند صنعت تجهیزات پزشکی
2. تخصص و تجربه در یک بازار خاص مانند بازار لوازم خانگی در عراق
3. تخصص و تجربه در علم بازاریابی و فروش
4. تخصص و تجربه در علم بازرگانی بین الملل

فراموش نکنید که موارد بالا باعث ایجاد اعتماد عمیق در طرفین نسبت به شما خواهد شد که خود یک ارزش بسیار مهم است. البته به شرطی که اصول اخلاقی و صداقت را نیز در فعالیت حرفه ای خود با هر دو طرف رعایت کنید.

روش چهارم: کاهش ریسک

کسب و کار یک عمده فروشی را در نظر بگیرید. عمده فروشان با توجه به امکان انبارش وسیع کالاهایی که دارند، ریسک نوسانات تقاضا را برای تولیدکنندگان کاهش میدهند. ضمنا عمده فروشان با تکیه بر روابط تجاری که با شبکه توزیع و فروش خودشان دارند، ریسک های مالی تولیدکنندگان را نیز کاهش میدهند. از طرف دیگر مشتریان عمده فروشان نیز تقریبا خیالشان راحت است که کالای بی کیفیت دریافت نمیکنند و یا اگر کالا مشکلی داشته باشد میتوانند آنرا مرجوع کنند.

مشابه همین نوع ارزش آفرینی را شرکت های مدیریت صادرات یا همان EMC ها نیز به عنوان واسطه های صادراتی انجام میدهند. این نوع واسطه ها میتوانند مثلا محصول کشاورز را بخرند و انبار کنند تا ریسک نوسانات تقاضا را برای او کاهش دهند و به موقع و با قیمت بسیار بالاتر صادر کنند. همچنین با تکیه بر شبکه ارتباطی توزیع و فروشی که در مارکت کشور مقصد دارند، ریسک های مالی تولیدکنندگان را کاهش دهند. ضمنا ریسک خرید محصول نامناسب را نیز برای خریداران خارجی کاهش دهند.

کاهش ریسک میتواند از طریق اعتبارسنجی خریدار و فروشنده، تسهیل تراکنش های مالی در شرایط تحریم، کاهش ریسک های لجستیک کالا و … نیز توسط یک بروکر برای طرفین معامله انجام شود. و نهایتا اینکه شما نیز میتوانید بسته به خلاقیت، توان و منابع خودتان روشهای دیگری را نیز پیشنهاد دهید.

جمع بندی: واسطه گری در صادرات نیازمند واقع بینی!

شاید در نگاه اول واسطه گری در صادرات برای بسیاری ساده به نظر برسد. کافیست یک تامین کننده داشته باشم و مشتریان خارجی را هم پیدا کنم و تمام! اما واقعیت این است که کار به این سادگی ها هم نیست. نه تامین کنندگان برای شما فرش قرمز پهن کرده اند، نه مشتریان خارجی و نه رقبای شما! پس اگر واقعا میخواهید به عنوان یک بروکر صادراتی حرفه ای عمل کنید، موارد زیر را در نظر بگیرید:

شما کدام نوع از واسطه هستید؟

شما میخواهید با استفاده از سیستم همکاری در فروش یا همان Affiliate Marketing به عنوان یک واسطه پورسانت فروش بگیرید؟ یا اختلاف خرید و فروش معامله را از آن خود کنید؟ باید به درستی تصمیم بگیرید چون استراتژی کاری شما بر همین اساس مشخص میشود.

آیا ارزشی خلق میکنید؟

باز هم باید تصمیم بگیرید که آیا میخواهید ارزشی خلق کنید یا نه؟ شاید بگویید آیا اشکالی دارد که من ارزشی خلق نکنم و درآمد دلاری داشته باشم؟ در پاسخ باید بگویم که بله اشکال دارد! وقتی ارزشی خلق نمیکنید و صرفا به دلالی زائد مشغول هستید، یا موفق نمیشوید و یا اگر هم موفقیتی بدست آورید، برای شما پایدار نخواهد بود.

اگر در تجارت و صادرات ثروت و موفقیتی هم وجود داشته باشد، نتیجه جانبی ارزش آفرینی خواهد بود. بنابراین شما باید از ابتدا درست هدف گذاری کنید. وقتی هدفتان فقط کسب ثروت و موفقیت است، به احتمال فراوان از ارزش آفرینی دور خواهید شد. و به هدفتان هم نخواهید رسید.

با چه روش هایی ارزش خلق میکنید؟

یک بروکر صادراتی باید دانش و مهارت های زیادی داشته باشد. باید روی خودش سرمایه گذاری کند تا بتواند اعتماد تامین کنندگان و مشتریان خارجی را جلب کند و در رقابت با سایرین موفق باشد. پیشنهاد میکنم برای خودتان زمان بگذارید و دو مقاله نحوه شروع تجارت و نحوه شروع صادرات را نیز حتما بخوانید. اما بطور خلاصه برای ارزش آفرینی در صادرات نیازمند ایجاد مهارت های زیر در خودتان هستید:

1. دانش و مهارت لجستیک بازرگانی شامل حمل، بیمه، گمرک، قراردادهای بین المللی، اینکوترمز، تراکنش های مالی و …
2. دانش و مهارت مارکتینگ و دیجیتال مارکتینگ
3. دانش و مهارت اصول و فنون مذاکرات
4. دانش و مهارت زبان انگلیسی بازرگانی
5. دانش و مهارت صادرات و تحقیقات بازار بین المللی

در صورتی که به موارد بالا مسلط نیستید، نگران نباشید. هیچکس از روز اول همه چیز را بلد نیست! شما هم میتوانید از منابع مختلف شامل انواع کتاب ها و دوره های آموزشی تخصصی، دانش و مهارت تجارت خارجی را بیاموزید. ما در یک مقاله بصورت کامل، 8 دوره بازرگانی مختلف از موسسات برتر را مقایسه کرده ایم. (اینجا بخوانید: دوره های بازرگانی)

همچنین در صورت تمایل میتوانید مانند صدها کاربر دیگر آکادمی خودمان، یعنی زومین بازار، با استفاده از محتوای علمی و کاربردی دوره صادرات و واردات ما، تبدیل به یک متخصص تجارت بین الملل و صادرات شوید. در پایان من علی افخمی نویسنده این مطلب، همانطور که قول داده بودم، موضوع بروکری در صادرات را با جزئیات کامل برایتان آنالیز کردم و امیدوارم که مفید فایده بوده باشد. شما میتوانید سوالات و نظرات خودتان را نیز در بخش دیدگاه های همین نوشته با من در میان بگذارید.